در جنگ تحمیلی 8 ساله علیه ایران رژیم عراق با بهره گیری از چالش های میان تهران و واشنگتن، با تحریك كاخ سفید و با هدف رسیدن به امیال خود، مرزهای غربی كشورمان را مورد تاخت و تاز قرار داد. این جنگ به لحاظ بسیاری پارامترها، با سایر نزاع های چند سال اخیر متفاوت بوده است. استفاده از جنگ افزارهای شیمیایی در این جنگ از سوی رژیم عراق یكی از این پارامترها است كه هیچگاه در این وسعت، در هیچ نزاع منطقه ای به كار نرفت.

وسعت این اقدام غیرانسانی و مغایر با قوانین بین المللی به حدی بود كه حتی شهروندان عراقی نیز از آن در امان نماندند. اسفند ماه سال 1366 یادآور خاطره تلخ بمباران شیمیایی شهر حلبچه در منطقه كردستان عراق است كه طی آن صدها نفر از اهالی منطقه جان خود را از دست دادند.

تاریخ استفاده رژیم عراق از این سلاح ها در طول جنگ تحمیلی 

یکی از مؤلفه‌های قدرت رزمی استفاده از سلاح‌های غیرمتعارف است، نظیر بمب‌های هسته‌ای که عامل تعیین‌کننده در تغییر موازنه قدرت به نفع به کاربرنده این گونه سلاح‌ها است. وقتی به تاریخ مراجعه می‌کنیم استفاده از سلاح‌های شیمیایی و میکروبی را با سابقه‌ای قدیمی می‌بینیم. در جنگ جهانی اول که آلمان در بلژیک علیه متفقین مبادرت به استفاده از گاز سمی در سطحی وسیع می‌کند و هزاران سرباز متفقین را از پای در می‌آورد،حرکت جهانی و بیم وقوع حوادث و کشتارهای وحشیانه و جمعی از این دست، مانع مهمی در استفاده از این سلاح در جنگ جهانی دوم می‌گردد.

عباس کبریایی زاده نائب رییس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی و استاد فارماکولوژی گروه سم شناسی و فارماکولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران که در زمینه سم شناسی سلاح های شیمیایی و میکروبی تحقیقاتی در دوران جنگ تحمیلی انجام داده است،  اظهار کرد: بعد از جنگ جهانی دوم رقابت شدیدی بین بلوک و شرق و غرب در تولید سلاح‌های شیمیایی صورت گرفت، در ماه‌های نخست جنگ تحمیلی عراق استفاده از سلاح‌های بیولوژیک و شیمیایی را شروع کرد و استفاده از این سلاح‌ها به استراتژی نظامی عراق تبدیل شد.

او ادامه داد: سال ۵۹ عراق از عوامل میکروبی در دهلاویه استفاده کرد و به دلیل همراهی کشور‌های غربی و امریکا جسارت صدام  در استفاده از سلاح‌های بیولوژیک و شیمیایی بیشتر شد و ما شاهد بودیم که سلاح‌های شیمیایی و میکروبی به عنوان یک سلاح روزمره مورد استفاده قرار می‌گرفت، از سال ۶۳ به بعد یک استراتژی متداول نظامی عراق استفاده از این سلاح‌ها بود.

کبریایی زاده اظهار کرد: کشور‌های اروپایی و آمریکایی‌ها دانش فنی تولید سلاح‌های شیمیایی و میکروبی به ویژه گاز خردل و عوامل اعصاب و خون را به عراق منتقل کردند و صدام کارخانه‌های تولید این سلاح‌ها را ایجاد کرد، افزون بر این کشور‌های اروپایی سلاح‌های ساخته شده را هم  در اختیار عراق قرار می‌دادند.

سلاح های شیمیایی مورد استفاده در جنگ ایران و عراق

این محقق سم شناسی سلاح های شیمیایی و میکروبی درباره انواع سلاح های شیمیایی و میکروبی مورد استفاده در جنگ تحمیلی علیه ایران بیان کرد: عوامل شیمیایی جنگی متنوع هستند و ما آن‌ها را به چند دسته تقسیم می‌کنیم، یک سری عوامل شیمیایی هستند که به آن‌ها خفه کننده یا عوامل آسیب رسان به مجاری تنفسی گفته می‌شود، این عوامل مشتقات کلر هستند که در طول جنگ ایران و عراق مورد استفاده قرار گرفتند و مصدومان در سال‌های نخست جنگ با این عوامل آلوده شدند.

او ادامه داد: دسته دیگر عوامل شیمیایی هستند که باعث می‌شوند تنفس سلولی و انفعال اکسیژن متوقف شود، عوامل خون در این دسته سلاح‌های شیمیایی قرار دارند و سردسته آن‌ها عامل سیانور است، در جنگ ایران و عراق در حملات شیمیایی حلبچه از عوامل سیانوژن استفاده شد، عراقی‌ها در حلبچه، جوفیر و جزایر مجنون از عوامل شیمیایی خون استفاده کردند که ترکیبات سریع الاثر هستند و جزو مرگبارترین سلاح‌های شیمیایی محسوب می‌شوند.

کبریایی زاده بیان کرد: دسته دیگر سلاح‌هایی هستند که می‌توانند سیستم اعصاب خودکار و مرکزی را به شدت تحت تاثیر قرار دهند و موجب مرگ شوند، ترکیباتی مثل تابون، سارین و سومان در این دسته قرار می‌گیرند و عراق از هر سه ترکیب در جنگ ایران و عراق استفاده کرد.

این محقق سم شناسی سلاح های شیمیایی و میکروبی درباره انواع سلاح های شیمیایی و میکروبی مورد استفاده در جنگ تحمیلی علیه ایران بیان کرد: عوامل شیمیایی جنگی متنوع هستند و ما آن‌ها را به چند دسته تقسیم می‌کنیم، یک سری عوامل شیمیایی هستند که به آن‌ها خفه کننده یا عوامل آسیب رسان به مجاری تنفسی گفته می‌شود، این عوامل مشتقات کلر هستند که در طول جنگ ایران و عراق مورد استفاده قرار گرفتند و مصدومان در سال‌های نخست جنگ با این عوامل آلوده شدند.

او ادامه داد: دسته دیگر عوامل شیمیایی هستند که باعث می‌شوند تنفس سلولی و انفعال اکسیژن متوقف شود، عوامل خون در این دسته سلاح‌های شیمیایی قرار دارند و سردسته آن‌ها عامل سیانور است، در جنگ ایران و عراق در حملات شیمیایی حلبچه از عوامل سیانوژن استفاده شد، عراقی‌ها در حلبچه، جوفیر و جزایر مجنون از عوامل شیمیایی خون استفاده کردند که ترکیبات سریع الاثر هستند و جزو مرگبارترین سلاح‌های شیمیایی محسوب می‌شوند.

کبریایی زاده بیان کرد: دسته دیگر سلاح‌هایی هستند که می‌توانند سیستم اعصاب خودکار و مرکزی را به شدت تحت تاثیر قرار دهند و موجب مرگ شوند، ترکیباتی مثل تابون، سارین و سومان در این دسته قرار می‌گیرند و عراق از هر سه ترکیب در جنگ ایران و عراق استفاده کرد.

چرا عراق از گاز خردل بیشتر استفاده می کرد؟
این محقق سم شناسی سلاح های شیمیایی و میکروبی بیان کرد: دسته دیگر سلاح‌های شیمیایی عوامل تاول زا هستند که از آن‌ها به عنوان عوامل خردل یاد می‌شود، ۹۰ درصد مصدومان شیمیایی با گاز خردل آلوده شدند چرا که تولید، ذخیره و استفاده از خردل در موشک‌ها آسان  است اما متاسفانه گاز خردل عوارض طولانی مدت دارد و سال‌ها مصدومان را گرفتار می‌کند.

نائب رییس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی یادآوری کرد: افزون بر این‌ها عراق در جنگ با ایران از سلاح‌های بیولوژیکی که عمده آنها آفلاتوکسین‌ها بودند و عوامل کوتاه اثر برای ناتوانی نیرو‌های ایران هم استفاده کرد.

اولین باری كه ارتش عراق از سلاح شیمیایی در جنگ استفاده كرد مربوط به 27 مهرماه 1359 در منطقه جنوب (استان خوزستان) است. در این سال عراق چهار بار از سلاح شیمیایی از نوع تاول زا (گاز خردل) استفاده كرده كه 1 مصدوم و 20 شهید به دنبال داشت.

حملات شیمیایی ارتش بعث در سال های 1360 و 61 كه مقارن بود با عملیات های پیاپی رزمندگان اسلام، گسترش یافت. در سال 1360 عراق 6 بار از این سلاح مرگبار و غیر انسانی استفاده كرد كه باز در همان منطقه (جبهه های جنوب) و از همان نوع تاول زا بود این بار 101 نفر به شهادت رسیدند.

در سال1361، در عملیات والفجر مقدماتی 12 بار مناطق غرب و جنوب مورد اصابت بمب های شیمیایی قرار گرفت. جبهه میانی، غرب و شمال غرب و بخشی از استان های ایلام، آذربایجان غربی، اردبیل، باختران، كردستان و سلیمانیه و در عملیات های والفجر 2 و 4 در سال1362، 64 بار مورد اصابت بمب های شیمیایی از نوع تاول زا(خردل) و اعصاب (تابون) قرار گرفتند.بر اثر این حملات وحشیانه و غیر انسانی صدها نفر شهید و هزاران نفر مصدوم شدند.

در این سال (62) سلاح های شیمیایی تعداد زیادی از اهالی غیر نظامی مناطق مزبور را مصدوم و نابینا كرد.از تاریخ اول فروردین تا 27 اسفند 1363، 2225 نفر مصدوم و 40 شهید در عملیات های خیبر و بدر حاصل اصابت 58 بار بمب های تاول زا، اعصاب، خفه كننده و آلوده كننده خون است سال 1364، در عملیات های والفجر 8 و ابتدای والفجر 9 در مناطق جنوب 76 بار سلاح شیمیایی به كار رفت كه حاصل آن 77 شهید و حدود 11 هزار و 644 نفر مصدوم بود.

عراق در پاسخ به حملات رزمندگان اسلام و به خاطر شكست سنگین در عملیات های  پیروزمندانه كربلای دو،چهار ، پنج وشش 102 بار از سلاح های شیمیایی استفاده كرد كه 4720 نفر مصدوم و 107 نفر به شهادت رسیدند.

در سال 1365عراق در مناطق شلمچه، سردشت، خوزستان، بصره، كردستان، دیاله و ایلام 43 بار از سلاح شیمیایی استفاده كرد كه 9440 مصدوم  442 شهید حاصل این حملات وحشیانه بود.

در سال پایانی ،34 حمله شیمیایی در مناطق غرب، شمال غرب و جنوب ثبت شده است كه آخرین بار آن بعد از قرار داد 598 در تاریخ سوم شهریور در عملیات باز پس گیری «فاو» بود. بر اساس آمارهای رسمی نهادهای مسؤول در این رابطه تعداد كل شهدای حملات شیمیایی در طول جنگ حدود 2600 شهید و تعداد كل مصدومان نظامی و غیر نظامی حملات شیمیایی 107 هزار نفر و تعداد جانبازان شیمیایی (كه در حال حاضر تحت پوش بنیاد جانبازان هستند) حدود 45 هزار نفر است.

به كارگیری سلاح های شیمیایی از سوی عراق در حالی صورت می گرفت كه این كشور جزو 120 كشور امضا كننده پروتكل ژنو درباره منع استفاده از سلاح های سمی، خفه كننده و تركیبات باكتریولوژیك قرار داشت. پروتكل 1925 ژنو كه طی قطعنامه 2612 (12)Bسازمان ملل مجدداً به تصویب رسیده است، صراحتاً استعمال سلاح های شیمیایی را منع می كند.

اما به نوشته هفته نامه اشپیگل چاپ آلمان یك كارخانه تولید گاز خردل و اعصاب (تابون) می تواند سالیانه 000/760/1 تن مواد خام شیمیایی را به گازهای كشنده خردل و تابون مبدل سازد.در حالی كه در كارخانه تولید سلاح های شیمیایی سامرا 4 خط تولید مشغول ساخت 4 نوع ماده ضد عصبی مرگ زا بود و مواد اولیه هر یك از خطوط تولید از كشورهای غربی به اسم گازهای حشره كش خریداری می شد كه تولید هفتگی آن جمعاً حدود 10 هزار تن بود.

رادیوی صدای عراق در تاریخ 30 مهر 1380 اعلام كرد: در جنگ با ایران از پودر سیاه زخم استفاده می نمودو در طول 8 سال جنگ هر هفته اقدام به تولید 3 هزار لیتر ماده مادر در تولید پودر سیاه زخم می كرد.

بر اساس تحقیقات به عمل آمده گاز تابون اغلب در زمان حمله به رزمندگان ایران مورد استفاده قرار می گرفت كه خیلی سریع مرگ را به دنبال دارد و از آنجا كه مواد این گاز به فاصله چند ثانیه تجزیه می شود، هیچ اثری از آن در محیط باقی نمی ماند.

 اين در حالي است كه ايران در طي جنگ بارها از حملات شيميايي عراق به مردم ايران و رزمندگان اسلام خبر داد و خواستار رسيدگي به آن بود ولي با سكوت مجامع بين‏المللي مواجه مي‏گرديد. رژيم بعث عراق در حالي دست به بمباران‏‌هاي شيميايي وسيع در جنگ مي‏زد كه مجامع جهاني و معاهدات ژنو، استفاده از تسليحات كشتار جمعي از جمله شيميايي در جريان جنگ‏ها را منع كرده بودند.

پس از مدت‌ها سازمان ملل که فقط عنوان حمایت از ملت‌ها را یدک می‌کشد با دیدن انزجار جهانی از این اعمال سبوعانه دشمن بعثی و به خطر افتادن وجهه‌اش، در ۲۶ اوت ۱۹۸۸ (۴ شهریور ۱۳۶۷) در قطعنامه ۶۲۰ شورای امنیت، برای اولین بار از ایران به عنوان قربانی سلاح‌های شیمیایی در جنگ نام برد. این تنها اقدام یک سازمان جهانی در دفاع از حق مظلوم بود و دیگر هیچ... .

در پایان درود می‌فرستیم به روح پر فتوح امام(ره) و شهدای گرانقدر جنگ تحمیلی به ویژه شهدای حملات شیمیایی و از خداوند متعال برای جانبازان شیمیایی و خانواده محترم‌شان که به حق سال‌ها با رنج و درد خود ساخته و سوخته‌اند اجر و صبر مسئلت می‌نمائیم و یادآور می‌شویم که تا تاریخ این مرز و بوم هست یاد و نام شما هم خواهد بود و ملت این ایثار و فداکاری‌ها را از یاد نخواهند برد.