رسانه های بیگانه و اصلاح طلبهای بیگانه تر یک خانم طالقانی را بیش از حد به همه شناسانده اند! در حالی که یک خانم طالقانی دیگر هست، کسی او را نمی شناسد؛ شاید به این دلیل که او هرگز شعار "انارجل" نداد، بلکه در عمل، یک رجل تمام عیار بود.

این خانم طالقانی پیش از آن که به جامعه بپردازد، زاهدانه به خود پرداخت و سپس مجاهدانه وسط میدان جامعه آمد.

سال ١٣۴٢ در قیام کفن پوشان ورامین برعلیه طاغوت، قرآن بر سر شوی خود گرفت و او را راهی کرد.

از همان سالها تصمیم گرفت زنهای شهر محل سکونت خود را رشد و تعالی دهد. اوفهمیده بود؛ از دامن زن، مرد به معراج می رود!

زنان پرورش یافته در مکتب او غالباً مثل خودش مادر شهید شدند!

یک روز ساواک، شوهر و پسرش را دستگیر کرد. این شیرزن رفت سراغ رئیس کل ساواک؛ ارتشبد نصیری. جلوی ماشینش ایستاد و گفت یا از روی من رد شو یا اسرای بی گناه مرا آزاد کن.

 نصیری آن دو را آزاد کرد. بعدها گفت: شجاعترین زنی که من در ایران دیدم، او بود.

او چه کسی ست؟

اشرف السادات طالقانی. مادر شهید علی عدالت منش. خواهر ابوذر زمان حضرت آیت الله طالقانی. (عمه ی اعظم طالقانی؛ همان که شورای شهر بیکار تهران خیابانی را به نامش کرد!!!)

آیا شورای باوجدانی پیدا خواهد شد، خیابانی به نام اشرف السادات طالقانی کند؟